ما و هگل

اثر حاضر همان‌گونه که از نامش پیداست بنا دارد تا به نسبت «ما» و «هگل» بپردازد. در نظر اول واکاویِ این نسبت چندان دشوار به نظر نمی‌رسد. به هر ترتیب، هگل یکی از مهم‌ترین فیلسوفان غربی است و اندیشۀ او در ایران نیز حامیان و منتقدان مختلفی دارد. با این‌ حال هدف از گردآوری مجموعه‌ای از مقالات و مصاحبه‌ها در کتاب حاضر، نه صرفاً حل یا توضیح مسئلۀ «نسبت ما و هگل»، بلکه پیش از هرچیز تلاشی است برای خلق خود این «مسئله» و بررسی امکان‌های پیدایش آن، یا به تعبیر فنی‌تر، پروبلماتیزه کردن آن. این پروبلماتیزه کردن، بیش از هرچیز بناست از موتور نفی دیالکتیکی تغذیه کند و در نتیجه پرداختن به آن، نه ماجراجویی از سر تفنن است و نه گام نهادن در راه و روشی مطمئن و مستحکم، بلکه پیشاپیش تن سپردن به نوعی قمار است. قمار بر سر تمام داشته‌های «ما» و ترس از دست‌دادن همه‌چیز در مواجهه‌ای مفهومی-انتقادی و باواسطه با خودمان.