فروغ فرخزاد (۱۳۴۵ –۱۳۱۳) یکی از نوابغ شعر معاصر فارسی است. او از آندست شاعران دیریاب و نایابی است که لحن و جنس کلماتش منحصر به فرد بود و به معنای دقیق کلمه، زندگی و شعرش نمادین بود و هست. فروغ یک سبک زندگی است که هر گاه احیا شود جهان پیرامنش رو به آبادی و لطافت مینهد. او زود شکوفا شد و زود هم پر کشید. با مرگ زودهنگام فروغ فرخزاد، شعر معاصر فارسی یک مسیر شوقانگیز توسعه را از دست داد. بیسبب نبود آنهمه مرثیه که برایش سرودند شاعرانی چون شاملو، اخوان ثالث، م. آزاد و سپهری. به بیان اخوان، فروغ «پریشادخت شعر آدمیزادان» بود و به قول شاملو «به هیئت گنجی درآمد بایسته و آزانگیز» چراکه جاودانگی رازش را با او در میان نهاد. فروغ جسورانه با تجربه و تمنای زنانهٔ خود صادق بود و تابوشکن: زنی تنها در آستانهٔ فصلی سرد، در ابتدای درک هستی آلودهٔ زمین.
عصیان تا ایمان گزیدهای است از بهترین اشعار فروغ فرخزاد که کموبیش به گوش هر اهل شعری آشنا است. ۳۱ شعر از بهترین شعرهای فروغ ـ بهزعم گزینشگر و مترجم اثر ـ در این مجموعه گرد هم آمدهاند و به قدر وسع و توان زبان، به انگلیسی برگردانده شدهاند. انتخاب و ترجمه نیز به کوشش سعید سعیدپور است که سالها است در عرصۀ شعر و ادب فارسی فعالیتهای چشمگیری انجام داده است.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.