هیوبرت دریفوس، در ادامهٔ مجموعه بازخوانی آثار ادبی، بعد از موبی‌دیک و برادران کارامازوف، به ادیسهٔ هومر می‌رسد.
دریفوس معتقد است که ادیسه، تجلی چندخدایی در ادبیات است، همانطور که کمدی الهی بازنمایی تک‌خدایی.
به عنوان یک انسان که همیشه مدرن زیسته است، شاید از خود بپرسیم که زیستن در دنیای پیشافلسفهٔ یونانی، چطور بوده است؟ فرض گرفتن یک دنیای اساطیری از چه ذهنیت‌هایی نسبت به هستی ناشی می‌شود؟ آیا واقعاً آنطور که نیچه می‌گوید انسان‌های پیشافلسفه، شادتر می‌زیسته‌اند؟ اینها، و چندین سوال دیگر، چیزهایی است که دریفوس با دقت در متن ادیسه به ما نشان می‌دهد.
نشر هرمس از این دسته منتشر کرده است:
لطفا نظر خود را بنویسید