بی‌دلیلیِ باور

امروزه مباحث مربوط به معرفت گسترۀ وسیع و ابعاد متنوعی یافته است. در عین حال، سؤال از امکان معرفت همچنان نقطۀ آغاز بحث‌های معرفت‌شناختی است. سؤال این است که ما از کجا بدانیم که می‌توانیم معرفتی نسبت به واقعیات عالم داشته باشیم. چگونه می‌توانیم نسبت به درستی باورهامان و اینکه برخطا نیستیم مطمئن باشیم. این سؤال صورت‌های مختلفی به خود می‌گیرد، مثلاً اینکه: «چطور می‌توانیم چیزی را بدانیم؟» یا «از کجا بدانیم که چیزی را می‌دانیم؟» یا «آیا برای داشتن علم، داشتن علم به این علم نیز لازم است؟» و… . همۀ این سؤالات تحت عنوان کلی «امکان معرفت» طرح می‌شوند که اگر بخواهیم این بحث را با موضع مقابل، یعنی عدم امکان معرفت، نامگذاری کنیم، عنوان «شکاکیت» را می‌گیرد.