واحۀ زمردین

 

نویسنده:

 

سهراب سپهری

مترجمان:  داریوش شایگان
‏موضوع: زبان و ادبیات
‏مشخصات نشر: تهران، هرمس

 

 

نسخه الكترونيک

 

چند صفحه از کتاب را اینجا بخوانید:

۱۹۶,۰۰۰ تومان

موجود در انبار

جزئیات کتاب

نوبت چاپ:

3

تعداد صفحات:

136 صفحه

نوع جلد:

سخت

نوع کاغذ:

بالک

قطع:

پالتویی

شابک:

978-964-363-095-1

سال چاپ:

1403

درباره نویسنده

سهراب سپهری

سهراب سپهری

سهراب سپهری شاعر و نقاش در ۱۵ مهر ۱۳۰۷ در قم به دنیا آمد، بعد از تولد به خوانسار و سپس به شهر آبا و اجدادیش یعنی کاشان نقل مکان کردند. سپهری در خانواده‌ای چشم گشوده بود که ذوق و فرهنگ در آن پیشینه داشت. کودکی سهراب در باغ بزرگ اجدادی کاشان سپری شد. ریشه‌ها و پیشینه‌ی خانوادگی‌اش در رشد و نمو و شکل‌گیری شخصیت و جهانبینی‌اش تأثیر به ‌سزایی داشت. سهراب پس از فارغ‌التحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دورۀ دو سالۀ دانش‌سرای مقدماتی پسران، به استخدام ادارۀ فرهنگ کاشان درآمد. در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت کرد و بعد از دیپلم به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به تحصیل پرداخت. اولین مجموعه شعرش «مرگ رنگ» را در سال ۱۳۳۰ منتشر کرد. سهراب به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت. مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا یادگرفت. سپهری به شعر کهن زبان‌های دیگر علاقه داشت و ترجمه‌هایی هم از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داده و کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌های متعددی در معرض نمایش می‌گذاشت.
بدون شک سهراب سپهری را می‌توان از زمر‌ۀ شاعران بزرگ معاصر دانست. شاعر و نقاشی که شعرش طراحی لحظه‌های شاعرانه است و نقاشی‌اش لبریز از شعر. کسی که با همدلی سحرآمیزش با طبیعت به انسان‌ها و چیزها جان می‌بخشد.

واحهٔ زمردین گزیده‌ای از اشعار سهراب سپهری (۱۳۵۹ – ۱۳۰۷) شاعر، نویسنده و نقاش سرشناس ایرانی است. سهراب سپهری بدون شک از شعرای بزرگ معاصر ایران است. از آنجا که هم شاعر است و هم نقاش، شعرش طراحی لحظه‌های شاعرانه است و نقاشی‌اش لبریز از شعر. چرا که این دو تجربه مبدئی یگانه دارند و این مبدأ، تا آنجا که بتوان به‌درستی گفت، داشتن نوعی همدلی سحرآمیز با طبیعت است، خیره شدن به لحظه‌های شگفت و گوش سپردن به تپش‌های پنهان نبضی است که به انسان‌ها و چیزها جان می‌بخشد. غم غربتِ موطنِ اصل و تمنای دست یافتن به چشمهٔ فیاض هستی است.
انزوا که شیوهٔ زیستن سپهری است در سبک شاعرانه‌اش نیز منعکس است. او کاری به حادثه‌های روزمره، سلیقه‌های رایج فکری و تمایلات سیاسی زمانه ندارد. از این رو، نگاهش پیوسته خیره به واقعه‌های شگفت‌انگیز است، واقعه‌های بدیعی که در هر آن و با هر دَم، سرنوشت نامرئی جهان را شکل می‌دهند. اما سپهری شاعری پریشان و گم‌گشته نیست که بر خرابه‌های سوختهٔ زمان خود می‌نالد بلکه درد او از حسرت یافتن جایگاهی است که از آنجا تمامی تجربهٔ معنوی آدمی برمی‌خیزد.
کار گزینش و ترجمهٔ اشعار به فرانسه از داریوش شایگان است که سابقه زیست و قرابت بسیاری با زبان مقصد دارد، و از منتقدان و متفکران سرشناس ادب فارسی است. این گزیده شامل ۲۱ شعر مهم و بخشی از منظومهٔ صدای پای آب است.

دیدگاهها

هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.

اولین نفری باشید که دیدگاهی را ارسال می کنید برای “واحۀ زمردین”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *