نیچه، فروید، مارکس

میشل فوکو (۱۹۸۴-۱۹۲۶)، از برجسته‌ترین فیلسوفان و متفکرانِ اواخر قرن بیستم است. کتاب نیچه، فروید، مارکس، از چند بخش مختلف تشکیل شده است. بخش اصلی این کتاب محصول میزگردی است که در آن فوکو به بررسی آرای سه متفکر برجسته یعنی کارل مارکس، زیگموند فروید و فردریش نیچه پرداخته است. البته با این مقدمه که تنها فنون تأویل را نزد این سه متفکر بزرگ بررسی کرده است.
بخش دوم با عنوان «تاریخ» طبعاً شامل دیدگاه فوکو دربارۀ تاریخ است. تاریخی که فوکو معتقد است خیلی پیش‌تر از برپایی علوم انسانی وجود داشته است. فوکو در این بخش نگاهی اجمالی به مفهوم تاریخ در دوره‌های مختلف انداخته است که حتماً برای مخاطب دریچۀ تازه‌ای به این مفهوم مهم خواهد بود.
بخش سوم «جسم محکومان» است که به بررسی انواع روش‌های شکنجه پرداخته است. این یکی از موضوعاتی است که مختص فوکو است و بحث‌های بسیاری در این زمینه داشته است. در این بخش فوکو از بررسی شکنجه‌های سخت فیزیکی تا تغییر قوانین و اشکال جدید شکنجه پرداخته؛ و خاستگاه‌ها، انگیزه‌ها و تأثیرات آن‌ها را بررسی کرده است.
بخش چهارم ترجمۀ گفت‌وگوی ژاک پروست با آقای ورلی دربارۀ کتاب بسیار مهم فوکو به نام کلمات و اشیاء است. دو بخش پایانی کتاب نیز برای آشنایی مخاطبان با فوکو بسیار مفید است. بخش پنجم «دربارۀ سبک فلسفی میشل فوکو» از میگوئل موری و بخش پایانی گاه‌شمار تفصیلی زندگی فوکو است.