زمانی که هوگو مانستربرگ برای اولین بار به دیدن تصاویر متحرک می‌رود اعتراف می‌کند که من یکی از آن دیرآمدگان مغرور بودم که با اشتیاق شروع به کشف جهانی کردم که برایم جدید بود. او بر این باور است که سینما شیوه‌ای جدید از درک جهان است و با طرح مقولاتی چون «عمق و حرکت»،»التفات» ،«خاطره و تخیل» و «احساسات» به تأثیر آنها در فرایندهای ادراکی و ذهنی اشاره می‌کند. مانستربرگ به تصویر کشیدن احساسات را هدف کانونی فتوپلی‌ها می‌داند و ظرفیت‌های زیبایی شناختی،تأثیرات منفی، ظرفیت‌های اجتماعی و … آن را مورد بررسی قرار می‌دهد.
نشر هرمس از این دسته منتشر کرده است:
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.