دیوانه روی بام و دو نمایشنامۀ دیگر

ژاپن تاریخی طولانی در هنرهای نمایشی دارد و گونه‌‏های نمایشی سنتی آن نظیر نو، کیوگن، کابوکی و بون‏راکو در جهان شناخته‏ شده‏‌اند. پس از آشنایی ژاپنی‏‌ها با فرهنگ و هنر غربی در نیمۀ دوم سدۀ نوزدهم و مدرن شدن جامعه و فرهنگ، اندک‌‏اندک گونۀ تازه‏ای از تئاتر در ژاپن پدید آمد که از نمایش‌‏های غربی الهام می‏‌گرفت و رویکردی رئالیستی داشت. این گونۀ جدید نمایش شین‏گِکی (نمایش جدید) نامیده شد و کیکوچی یکی از پیشگامان آن در ژاپن به شمار می‏آید. سه اثر کان کیکوچی که در این کتاب گردآوری شده است از مهم‌‏ترین آثار او و برجسته‏‌ترین نمایش‏نامه‏‌های شین‏گِکی محسوب می‏‌شوند. این سه اثر که در دهۀ دوم سدۀ بیستم نوشته شده‏‌اند در آغاز توجه چندانی جلب نکردند، اما خیلی زود در زمرۀ محبوب‏‌ترین نمایش‌‏های تک‏‌پرده‏ای ژاپن قرار گرفتند و تا به امروز پیوسته به روی صحنه می‏‌روند. علاوه بر این، چندین اقتباس سینمایی و تلویزیونی از آن‏‌ها صورت گرفته است.