خیر النساء

 

نویسنده:

 

قاسم هاشمی‌نژاد

مترجم: ——
‏موضوع: داستان فارسی
‏مشخصات نشر: تهران، هرمس

 

 

نسخه الكترونيك

 

چند صفحه از کتاب را اینجا بخوانید:

 

 

 

۷۸,۰۰۰ تومان

موجود در انبار

جزئیات کتاب

نوبت چاپ:

7

تعداد صفحات:

78 صفحه

نوع جلد:

شومیز

نوع کاغذ:

بالک

قطع:

رقعی

شابک:

978-964-363-907-5

سال چاپ:

1403

درباره نویسنده

قاسم هاشمی‌نژاد

قاسم هاشمی‌نژاد

قاسم هاشمی‌نژاد نویسنده، شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی، ویراستار، مصحح و عرفان‌پژوه ایرانی بود که در سال 1319 به دنیا آمد و سال 1395 درگذشت. هاشمی‌نژاد از کسانی بود که پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، خودْ دست به قلم داشت و رمان و داستان می‌نوشت؛ اما در نقدنویسی هم قریحهٔ خود را نشان داد. او برای مدتی کوتاه در دههٔ ۱۳۴۰و در سال ۱۳۵۱ در روزنامهٔ آیندگان، نقدهای ادبی روشنگرانه‌ای می‌نوشت و در صفحه‌ای با عنوان «عیارسنجی کتاب» به تحلیل محتوا و ساختار آثار داستانی می‌پرداخت.

قاسم هاشمی‌نژاد با این کتاب قصد کرده است داستان زندگی مادربزرگ خود – خیرالنساء هاشمی‌نژاد – را در پوششی رازآمیز بازگوید. خیرالنساء سرگذشتی است نوستالژیک با بن‌مایهٔ عرفانی، در فراق روزگاران و رسوم منسوخ‌شده. با نثری حساب‌شده که آرایه‌های کهنه‌نما سنگینش نکرده است. داستانی است بر مبنای راز نهان و علم غیب به شکل رئالیسم جادویی. روستای پنهان در دل جنگل‌های شمال، که صحنهٔ رویدادهای داستان است، زمینه را برای ماجرای افسانه‌گونه‌ای که در فضای وحی می‌گذرد، آماده می‌کند: طبق سنت کهن مردم طبرستان، پسرک نابالغ سپیدپوش اول هر ماه برگ سبزی به خانه می‌آورد. آمدن پسرک اما در حال و هوایی وهمی صورت می‌گیرد. او با خود جلد تیماجی می‌آورد. از آن پس دردی در سر خیرالنساء جای می‌گیرد که او را توانا می‌کند به مداوای دیگران، «که درد امتحانی بود به صبر، علامتی بود به اقبال عشق». زنی می‌شود صاحب‌کرامت، آوازه‌اش در شهر می‌پیچید: «حکیمی دست‌شفاست، بهره‌ور از کتابی نادره». بیماران از همه‌سو به سراغش می‌آیند. در شناخت داروها و مداوای بیماران معجزه می‌کند، حتی از غیب مأمور به مداوا می‌شود. اما او هم مصائب و زندگی خاص خود را دارد، در درمان درد خود و افراد خانواده‌اش ناتوان است.

با تغییر زمانه، رسوخ جلوه‌های تجدد و منسوخ شدن آداب و رسوم کهن، خیرالنساء نیز از طبابت منع می‌شود. تا این‌که روزی کودک سپیدپوش می‌آید، جلد تیماج را برمی‌دارد و می‌رود: «یک‌باره درد، مثل عطری کهنه، از سرش پرید… دانست وقتش فراز آمد». درد، که همواره با اوست، درد دانستن و زندگی است و چون می‌رود، مرگ فرامی‌رسد.

دیدگاهها

  1. امیرمحمد شیرازیان

    با سلام و عرض ادب. ای کاش موقع بازچاپ این کتاب جلدش را شبیه به دیگر کارهای قاسم‌ هاشمی‌نژاد طراحی کنید. حیف است که این کتاب خواندنی، که نثر درخشانی هم دارد، چنین جلدی داشته باشد. با تشکر.

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *