خاطرات ریمون آرون نخستین‌بار در سال ۱۹۸۳ منتشر شد. ریمون آرون (۱۹۰۵ – ۱۹۸۳)، یکی از برجسته‌ترین جامعه‌شناسان و نظریه‌پردازان قرن نوزدهم است؛ و این کتاب یکی از ارزشمندترین زندگینامه‌هایی است که طی دههٔ اخیر به زبان فارسی ترجمه شده است.
خاطرات ریمون آرون زندگینامهٔ خودنوشت در معنای متداول کلمه نیست، بلکه جمع‌بندی زندگی پربار علمی یک فیلسوف جامعه‌شناس طی نیم قرن حضور فعال در صحنهٔ بین‌المللی در عصر ایدئولوژی‌ها است. آرون با الهام از ماکس وبر، معتقد بود نمی‌توان در عین حال هم دانشمند بود و هم سیاستمدار، بدون آنکه به کرامت یکی از دو حرفه لطمه نزد و نهایتاً یکی را فدای دیگری نکرد. اما، در همان راستای فکری ماکس وبر، آرون نیز معتقد بود یک استاد دانشگاه بیرون از دانشگاه می‌تواند تصمیم‌های سیاسی، اقتصادی، و اجتماعی دولتمردان را عالمانه نقد کند؛ کاری که خودش طی نیم قرن در کسوت روزنامه نگار و مفسر سیاسی در مطبوعات انجام داد.
ریمون آرون که فعالیت علمی‌اش را از دههٔ ۱۹۳۰ پس از اقامت سه ساله در آلمان و آشنایی نزدیک با فلسفه و جامعه‌شناسی آلمان آغاز کرده بود با نگارش جامعه‌شناسی معاصر آلمان (۱۹۳۶)، جستاری دربارۀ نظریۀ تاریخ در آلمان معاصر (۱۹۳۸)، و درآمدی بر فلسفۀ تاریخ سعی کرد وجود رابطه میان مسئولیت تاریخی انسان و هستی در تاریخ را نشان دهد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.