اتاق شمارۀ 6

اتاق شمارهٔ ۶ داستان کوتاهی است از آنتون چخوف (۱۹۰۴ – ۱۸۶۰) نویسنده نابغهٔ روس که تبحر او در نوشتن داستان‌های کوتاه شهرهٔ عام و خاص است. با خواندن هر اثری از چخوف خواهید فهمید چرا چخوف لقب استاد مسلم داستان کوتاه را به خود اختصاص داده است. او نابغهٔ اختصار است. هرگز در اثر هیچ نویسنده‌ای با توصیفات شیوا و دقیق او از شخصیت‌ها ــ چه از نظر جسمی و چه از نظر روانی آن هم فقط در چند خط ــ مواجه نخواهید شد. داستان اتاق شمارهٔ ۶ دربارهٔ شهروندی است که وسواس فکری کار او را به بیمارستان روانی می‌کشاند و در ادامه، آشنایی پزشک بخش با او و سایر رویدادهایی که بین آن‌ها رخ می‌دهد. چیزی که بیش از همه در مورد صدای روایی چخوف شگفت‌انگیز است، واقع‌گرایی گزندهٔ طرح‌هایی است که او به طرز ماهرانه‌ای به تصویر می‌کشد. این طرح‌ها به دلیل شباهت زیاد به زندگی روزمره است که وحشتناک‌اند. چخوف با شخصیت‌های سمپاتیک، طرحی ساده و سبکی مختصر، پیچیدگی‌های روان انسان را با پالت کاملی از الگوهای موضوعی تداعی می‌کند: دیوانگی، بی‌وفایی و ملال خسته‌کننده‌ای که طبقۀ متوسط سازگار را آزار می‌دهد. این داستان بسیاری از اندیشه‌ها و دغدغه‌های چخوف در اواخر دههٔ ۱۸۸۰ را در خود جای داده است. پزشکی به نام آرخانگلسکی کتابی دربارهٔ وضعیت بیمارستان‌های روانی منتشر کرده بود که چخوف به آن علاقه فراوانی نشان داده است.