باریس گادونوف

آلکساندر سرگییویچ پوشکین (۱۸۳۷-۱۷۹۹) به‌حق به‌عنوان «پدر زبان ادبی روسی» شناخته شده است. نوشته‌های این ادیب بزرگ در آغاز سدۀ نوزدهم که زبان ادبی روسی دچار بحران و تزلزل شده بود، نه‌تنها موجب تثبیت و بقای آن شد، بلکه آن را به اوج زیبایی و فصاحت رساند.
آثاری که پوشکین در قالب نمایشنامه و برای اجرا در تئاتر نوشته است، در تاریخ تئاتر روسیه جایگاه ویِژه دارند. شناخت پوشکین از تئاتر، بسیار عمیق و حرفه‌ای بود و آثاری که او در قالب نمایشنامه پدید آورد، علاوه بر زبان درخشان ادبی، از نظر ارزش‌های تئاتری و توان بالقوۀ نمایشی نیز جایگاهی والا یافته‌اند.
پوشکین در نمایشنامۀ باریس گادونوف یکی از مقاطع تاریخ روسیه را برای بازنمایی هنری انتخاب می‌کند که به «دورۀ آشوب» معروف است: در سال ۱۵۹۸ فیودور، تزار روسیه، از دینا می‌رود، فرزند خردسال او، ولیعهد دیمیتری نیز هفت سال پیش از آن به قتل رسیده بود و از این رو برادرزن تزار، باریس گادونوف، به عنوان تزار انتخاب شد که حتی در زمان حیات فیودور نیز قدرت اصلی حکومت در دست او بود و همگان او را طراح قتل ولیعهد دیمیتری می‌دانستند.