ابله (براساس رمان فئودور داستایفسکی)

در نمایشنامه اقتباسی «ابله» از قول میشکین می‌خوانیم: من نمی‌دونم چطور می‌شه با یک انسان صحبت کرد و از دوست ‌داشتنش خوشبخت نبود. خوشبختی اولین و بزرگترین وظیفۀ هر انسانه. هر چند حقیر و مسخره باشه. هر چند بیمار باشه مثل من. بیماری من به چه معنیه؟ رنج من به چه معنیه؟ آیا من قادر به خوشبخت بودن نیستم و بعد آیا اون حمله ناگهانی که مغز منو مشتعل می‌کنه، در حقیقت یک بیماریه که یک لحظه قبل منو غرق نور قوی و شفافی می‌کنه و من می‌بینم و می‌فهمم و به تمامی دنیا عشق می‌ورزم؟