سهراب سپهری شاعر و نقاش در ۱۵ مهر ۱۳۰۷ در قم به دنیا آمد، بعد از تولد به خوانسار و سپس به شهر آبا و اجدادیش یعنی کاشان نقل مکان کردند. سپهری در خانواده‌ای چشم گشوده بود که ذوق و فرهنگ در آن پیشینه داشت. کودکی سهراب در باغ بزرگ اجدادی کاشان سپری شد. ریشه‌ها و پیشینه‌ی خانوادگی‌اش در رشد و نمو و شکل‌گیری شخصیت و جهانبینی‌اش تأثیر به ‌سزایی داشت. سهراب پس از فارغ‌التحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دورۀ دو سالۀ دانش‌سرای مقدماتی پسران، به استخدام ادارۀ فرهنگ کاشان درآمد. در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت کرد و بعد از دیپلم به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران مشغول به تحصیل پرداخت. اولین مجموعه شعرش «مرگ رنگ» را در سال ۱۳۳۰ منتشر کرد. سهراب به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت. مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا یادگرفت. سپهری به شعر کهن زبان‌های دیگر علاقه داشت و ترجمه‌هایی هم از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داده و کارهای هنری‌اش را در نمایشگاه‌های متعددی در معرض نمایش می‌گذاشت.
بدون شک سهراب سپهری را می‌توان از زمر‌ۀ شاعران بزرگ معاصر دانست. شاعر و نقاشی که شعرش طراحی لحظه‌های شاعرانه است و نقاشی‌اش لبریز از شعر. کسی که با همدلی سحرآمیزش با طبیعت به انسان‌ها و چیزها جان می‌بخشد.